Tek Suçlu Merkür

by Unknown 17:43 2 yorum aşk aşk acısı ayna ayrılık erkek gerçek ilişki jüpiter kadın merkür mutluluk üzüntü yüzleşme

''Ay bu kadar olur aynı ben'', ''bende hep öyle söylerim'', 'evet benim de en sevdiğim renk o'', ''e bende hep onu dinlerim'', ''ayy inanmıyorum ne kadar da benziyoruz''

Bunun gibi milyonlarca örnek sayabiliriz değil mi?

 Yapılan bir araştırmaya göre, insanlar ilk buluşmalarda, kendilerinde olanı değil, en çok olmasını istedikleri özellikleri sıralarmış.

Çoğu arkadaşlığın, ilişkinin kalıcı olamamasının en büyük nedenlerinden biri de bu olabilir gibi geldi bana. İlk günlerin bütün vıcık vıcıklığı, ''sen nasıl istersen öyle olsun aşkım'' hastalığı geçtikten sonra, gerçekler, filesi yırtılmış misketler gibi patır patır eteklerimizden dökülüyor ve canımızı acıtmaya başlıyor. O güne kadar, gözümüze batmayan, bizi rahatsız etmeyen, en azından bizim öyle sandığımız ne varsa bir anda hooop değişiyor ve kara bulutlar şehrin üzerine çöküyor. 

Sonra başlıyoruz suçu evrene, geri giden merküre, dolunaya, mahallenin bakkalına, çok gelen kredi kartı borcuna atmaya. Yani inkar etmekten ciğerimiz sökülüyor. Klasik son bizleri bekliyor.

Ya tüm bunlar olup biterken, şöyle sadece iki dakika bile olsa, dönüp kendimize bakmak, aynayla barışık olmak, ''sanki en baştan olmayacağı belliydi de, işte ben zorladım'' demek...Hiiç işimize gelmiyor değil mi? Halbuki tek suçlu Jüpiter ile Merkür değil mi?